خلوتگاه من

به نام اهورا که هرچه دارم از اوست

همه داریم میمیریم 

هر روز و هر شب

اما خبر نداریم

این خود کشی در من نیست

این مرگ دسته جمعیست

من یه نفر میمیرم راحت میشم از شر این ها

تو میمانی و دنیای بی پایان غم ها

مرگ دسته جمعلی در همس 

من و تو و اوون که مالک همس

در خیالش همه تنهاییم

ولی ما با اونیم

نه دیگر حسی نیست

واسه گرفتن یه بیست

اقا معلم دیگه نیست

اوین یا کهریزک ولی شیشه نوشابه در کار نیست

همچی شده مردن 

از غم گفتن و بردن

مرگ یه خودکشی واسه همه

یه مرگ دسته جمعی

پس بمیر رفیق مردن بهتر از اینگونه زیستن خواهد بود

یاور فریاد میزنه :

خونه هامون پر نرده

پشت هر پنجره پرده

قفس ها پر پرنده

لب های بدون خنده 

......

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: